در نیم‌قرن اخیر، زنان نقشی اساسی در تغییر نظام اجتماعی ایران داشته‌اند. دلیل این مسأله را باید در ورود آنان به حوزه‌هایی دانست که از نظر تاریخی حوزه‌های مردانه‌ای بوده‌اند.
زنان اصل و اساس نظام‌های اجتماعی و تربیتی هستند و جامعه‌ای که نقش زنان در آن تغییر کند، همه چیز در آن تغییر می‌کند. در هر جامعه‌ای مفاهیمی چون «زن بودن»، «مادر بودن»، و «همسر بودن» تغییر کند، اساس نظام اجتماعی آن نیز تغییر خواهد کرد.
حضور زنان در قلمروهایی که پیش‌تر و به لحاظ تاریخی قلمروهایی مردانه شمرده می‌شد، سبب شده است جامعه‌ی ایران تا اندازه‌ی زیادی زنانه بشود. در این وضعیّت اجتماعی همه چیز از سطح خرد تا کلان جامعه تغییر می‌کند.
از آن‌جا که زنانه‌شدنِ جامعه‌ی ایران از سرِ اراده و تصمیم و برنامه‌ریزی نیست، در نتیجه تغییر نظام‌های اجتماعیِ معطوف به زنان نیز، غیرِمنتظره، نامتوازن، و کاریکاتوری است. به همین دلیل است که زنان توانسته‌اند وارد نظام‌های سخت امنیتی، سیاسی، نظامی شوند، ولی نتوانسته‌اند وارد ورزشگاه‌ها بشوند.
