این‌جا شهر دیکتاتورها و دیار «من این‌ام»هاست. از کف خیابان و نانوایی محل گرفته، تا میدان سیاست، همیشه هستند کسانی که می‌خواهند خودشان میزان و معیار همه چیز باشند و اراده‌ی دیگران را انکار کنند.

همه می‌خواهند دیکتاتور باشند، حتّا آنان‌که دموکراسی درس می‌دهند. همه می‌خواهند آزادی و اختیار دیگران را بدزدند، حتّا آنان که شعر آزادی می‌سرایند. عقده‌ها، بغض‌های فروخورده، تبعیض‌ها، و محرومیّت‌های نسبی «من این‌ام» های مدرن را تولید کرده است. فرق نمی‌کند؛ از فروشنده‌ی دورگرد بگیرید تا مدیر یک اداره و روحانی یک شهر و استاد یک دانش‌گاه؛ همه می‌خواهند مهم باشند و به دیگران حالی کنند که همه چیز دست خودشان است.

پاسخ دهید