سی چهل سال پیش، پیشه‌ای وجود داشت به نام نمکی. نمکی‌ها در کوچه‌های شهر گشت می‌زدند و نان خشک مردم را گرفته و در مقابلش به آنان نمک می‌دادند. توجیه اصلی این مبادله آن بود که نان و نمک از امور مقدس هستند و خرید و فروش آن‌ها ناپسند ولی مبادله‌ی آن‌ها درست است.
اما امروزه و با تغییر این ذهنیّت، نان و نمک در مغازه‌ها خرید و فروش می‌شوند و نان خشک‌ها نیز در پاکتی جداگانه به عنوان اضافات به کارگران شهرداری سپرده می‌شوند. در این ذهنیّت تازه نمکی کارکرد خود را از دست داده و کاروبار نمکی‌ها کساد شده است به‌گونه‌ای که تنها خاطراتشان برای نسل‌های گذشته مانده است. حذف نمکی‌ها نه شورای عالی می‌خواست و نه فیلترینگ و نه پلیس.
حکایت تلگرام نیز چنین است. تلگرام هست چون کارکرد دارد برای حذف تلگرام نه فیلترینگ لازم است و نه پلیس فتا؛ کافی است کارکردی نداشته باشد. اگر جامعه به تلویزیون و رسانه‌های رسمی اعتماد کند، و آن‌ها به اخلاق حرفه‌ای خود پای‌بند باشند و مردم احساس کنند رسانه‌های رسمی واقعیّت را آن‌گونه که هست و به سرعت منتقل می‌کنند، و همه‌ی اندیشه‌ها در چارچوب قانون در این رسانه‌ها سهمی دارند، کسی به سراغ تلگرام نخواهد رفت. فیلترینگ تلگرام تنها یک علامت «کلید» به گوشه‌ی بالای سمت چپ موبایل‌ها خواهد افزود.
