یکی از برتریهای نهج البلاغه از منظر اخلاق آن است که این کتاب، همچون صاحب آن، از نوعی جامعیت برخوردار است؛ به این معنا که به همه ابعاد زندگی انسان توجه کرده است. امام علی (ع)، نه چون یک عارف و زاهد گوشه گیر بود که از جامعه وارهد و به سرنوشت دیگران بیتوجه باشد، نه چون یک کنشگر اجتماعی و یک مرد سیاسی بود که مشغول شدن به اصلاح «دیگران» او را از اصلاح و تربیت «خویش» غافل کند. تمثل اخلاق در وجود او است که موجب میشود وی را بتوان در هر زمانی به عنوان یک الگو/اسوه اخلاقی معرفی کرد. نیز این چند بعدی بودن و توجه وی به ساحتهای مختلف حیات فردی و اجتماعی انسان است که ما را وا میدارد تاکید کنیم زیست اخلاقی انسان امروز و به ویژه زیست اخلاقی مردم و مدیران جامعه امروز ما به شدت نیازمند کسی چون امام علی و کتابی چون نهج البلاغه است.