«طلبگی» یک راه برای زندگی است که ذاتیاتی دارد؛
و بدون وجود آن ذاتیات، کالبدی است بدون روح؛
یکی از آن ذاتیات مراعات حرمت بزرگ ترها است؛
کسانی که بیش از ما در حوزه بوده اند؛ بیش از ما آموخته‌اندو بیش از ما تجربه اندوخته اند؛
بی‌احترامی به آنان تحت هر عنوانی، هم نمک نشناسی است و هم آثار بسیار خطرناک دنیوی و اخروی دارد؛
در عمر طلبگی خودم جوانانی را دیدم که نسبت به عالمان پیرمرد بی‌پروا بودند؛
گمان می‌کردند آنان هیچ نمی‌دانند و سر از روزگار خود در نمی‌آورند؛
پشت سر بزرگان با بی‌ادبی نام آنان را بر زبان می‌آوردند و اسمش را می‌گذاشتند: «نقد».
هیچ یک از آنان در کار خودشان موفق نشدند‼️
گروهی توفیق طلبگی را از دست دادند؛
تعدادی جوان مرگ شدند؛
و برخی پس از سال‌ها هنوز حیران و سرگردان در کار خودند؛
حرمت بزرگان را پاس بداریم و فراموش نکنیم:
«خیلی وقت‌ها آنچه را جوان در آئینه نمی‌بیند پیر راه بلد در خشت خام می‌خواند».
