امشب به همراه دوستان گرامی حجج اسلام آقایان دکتر حمیدرضا مطهری و دکتر رمضان محمدی به عیادت مؤلف، مصحح، مترجم و سیره‌پژوه برجسته حضرت استاد آقای سید علی میرشریفی رفتیم.
ایشان پس از حادثه تصادف ۴ خرداد ۱۳۹۷ دوران بسیار دشوار و گاه نومیدکننده‌ای را پشت سر گذاشتند ولی بحمدالله به مصداق … وَأَمَّا مَا يَنْفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ … (رعد، ۱۷) اکنون بخش عمده سلامت خود را بازیافته‌اند. آقای میرشریفی افزون بر نگارش ده‌ها مقاله، کتاب‌های ماندگاری هم به جامعه علمی عرضه کرده‌اند که تصحیح کتاب الجمل شیخ مفید (برگزیده یازدهمین کتاب سال جمهوری اسلامی ایران)، تألیف کتاب ارزش‌مند «پیام‌آور رحمت» در باره‌ی زندگی پیامبر (چاپ سال ۱۳۸۵ از سوی سمت) و تألیف کتاب «سرنوشت اسیر در اسلام : بررسی تاریخی فقهی جنگ، اسارت، بردگی» (چاپ سال ۱۳۹۵ از سوی سمت و شایسته تقدیر شناخته شدن در نوزدهمین همایش کتاب سال حوزه) از جمله آنهاست.
درک محضر اساتید همواره درس‌آموز است. امشب هم از مباحث ارزنده ایشان در باره بخشی از حدیث ۹ مجلس سوم امالی شیخ مفید (صص ۲۶ ـ ۲۸) در باره ناخشنودی امام صادق علیه‌السلام از دامن زدن به منازعات مذهبی بهره بردیم. زندگی زاهدانه، عزم مجاهدانه، خلوص عارفانه و درک اجتماعی واقع‌گرایانه اساتیدی هم‌چون استاد میرشریفی الگوی خوبی برای نسل جوان دانشجو و طلبه امروزی است. خداوند حفظش کناد و بر توفیقاتش بیافزاد.
طلبه
استاد میر شریفی قم هستند ؟