دیتریش بنهوفر (۱۹۰۶_۱۹۴۵) یک الاهی‌دان مسیحی آلمانی است که توجّه ویژه‌ای به اخلاق معطوف به واقعیّت دارد. در نگاه او تعالیم کلیسا در مورد بشارت الهى جداى از مسئولیت‌اش در پرداختن به معضلات انسان امروز و مبارزه با بى‌عدالتى‌ها نیست. از مهم‌ترین نقدهای او به کلیسا این است که روحانیان مسیحی تلاش می‌کنند تا به مردم بقبولانند که گناه‌کار و بدبختند، و از این طریق آن‌ها را مطیع خود سازند: «اعتقاد به مذهبی بودنِ انسان به این نتیجه می‌رسد که ما اشخاصی را که واقعاً خوشحال هستند متقاعد سازیم که واقعا بدبخت هستند تا این‌که به طرف خدا برگردند و شادی و قدرت کسب کنند.» او می‌گوید: «اگر از طریق الاهیات به بلوغ و تجدّد جهان حمله کنیم، کاری پست و خلاف مسیحیت انجام داده‌ایم. این کار از این جهت پست و رذیلانه است که می‌خواهد از ضعف انسان سوء استفاده کند و باعث می‌گردد که روحانیون با تاکید بی‌مورد بر گناهکار بودن انسان به اصطلاح باجِ مذهبی دریافت کنند. عیسی با انسانهای ضعیف و گناه‌کار سخن گفت و پیام امید و شادی به آنها داد اما هیچ‌گاه از ضعف آنها بهره‌گیری نکرد و کوشش به عمل نیاورد که آن‌ها را بدتر از آنچه هستند نشان دهد.» (راهنمای الهیات پروتستان، ویلیم هوردر، ص ۱۸۲ و ۱۸۱)

پاسخ دهید