در خبرها آمده بود: «با دستور معاون آموزشی وزارت علوم، از این پس چاپ کاغذی پایاننامهها، رسالهها و گزارشهای درسی در همه مقاطع و رشتههای دانشگاهی ممنوع خواهد بود.» خبر خوب و خوشحالکنندهایست. مدّتها بود که کار ارزیابی پایاننامهها و رسالهها را با همان نسخهٔ الکترونیکی پیش میبردم. البته بیشتر به این دلیل که میخواستم دانشجویان به خرج غیرلازم نیفتند. حالا که کاغذ گران شده و کمیاب و مسئولان به فکر صرفهجویی افتادهاند، کاش معاون وزیر نوشتن پایاننامه و رسالهٔ غیر مفید را نیز ممنوع میکرد. طبیعی است که عمر، گرانبهاتر از کاغذ است و نوشتن رسالههایی که هیچ دردی را از کسی دوا نمیکنند هم تلف کردن کاغذ است و هم هَدَر دادن عمر.