✅ » و لقد کرّمنا بنی آدم»( اسراء: ۷۰) این آیه از قرآن می‌تواند مبنای انسان‌شناسی دینی(اسلامی) باشد. علّامه‌ی طباطبایی در المیزان در تفسیر این آیه توضیح می‌دهد که این تکریم «متوّجه همه‌ی انسان‌هاست، فارغ از ایمان، خصلت‌های فردی، و میزان نزدیکی‌شان به خدا.» کرامت انسان تنها ارزش والایی است که هیچ نرخی از ارزش‌ها بر آن سلطه نمی‌یابد و دیگر ارزش‌ها تا جایی ارزش به شمار می‌آیند که در خدمت و حمایت از آن باشند.
✅ تمام آن‌چه را ما ارزش می‌شماریم چیزی جز ابزار و یا اعتباراتی برای تأمين این ارزش نیستند. هر ارزشی که کرامت انسان را به چالش بکشد و یا برای «بودن» نیازمند نفی کرامت انسان باشد، به شقیقه‌ی خود شلیک کرده است. هر آرمانی که مشروط به نفی کرامت انسان‌ها عرض‌اندام کند، ارزش خود را از کف می‌دهد.
✅ بر مبنای انسان‌شناسی اسلام، کسی و یا اندیشه‌ای که می‌خواهد با کشتنِ کرامت انسان و زیر پا گذاشتن انسانیّت انسان‌ها سامان یابد، نخست خود را بی‌اعتبار و بی‌مقدار می‌کند. هر اندیشه‌ای که رنجِ فقط یک کودک، رنج فقط یک انسان را سبب شود، ارزش و قیمت خود را به‌تمامه از دست می‌دهد.
✅ شیپور اخلاق را از ته ننوازید؛ برای رسیدن به یک جامعه‌ی اخلاقی راهی جز پاس‌داری از کرامت انسان وجود ندارد. بهای بی‌حرمت کردن تنها یک انسان، سنگین است و امکان پرداختن ندارد. به هیچ بهانه‌ای کرامت انسان را نمی‌توان خراشید.
