«تعدد و تعارض منابع هنجارگذار و ارزش ساز» يكي از چالش هاي فراروي خانواده ها در دنياي امروز است. تا پیش از گسترش فضای مجازی در جامعه ما و در بافتار سنتی نظام تربیت اخلاقی خانواده، عوامل و منابعی که بر روی تربیت اخلاقی فرزندان تاثیر می گذاشتند اولا محدود بودند (مثلا والدین، بستگان، روحانی محل، و نهایتا دوستان محله و مدرسه)، ثانیا شناخته شده و کم وبیش قابل اعتماد بودند و ثالثا از نظر اخلاقی نسبتا هم افق و درباره مفاهیم و مصادیق فضائل و رذایل اخلاقی نگاه مشترک داشتند. این موارد در مواجهه با رسانه های مرسوم زمان های گذشته، موجب شکل گیری نوعی سوادمصرف رسانه ای نسبتا یکسان، و از نظر تاثیرات اخلاقی بر خانواده، نسبتا کم خطر شده بود. به عنوان مثال، افراد یک خانواده دراین که آیا رادیو و تلویزیون داشته باشند یا خیر و در صورت داشتن از چه برنامه هایی استفاده کنند نوعی وحدت نظر داشتند. بعلاوه که اقتدار و هژمونی قوی والدین و بزرگ ترها راه را برای انتخاب های متفاوت یا احیانا مخالف فرزندان می بست و به یکسانی سواد استفاده از رسانه کمک می کرد.
اما امروزه:
اولا فضای مجازی راه را برای دسترسی فرزندان به منابع هنجارگذار متعدد و متکثر و داده های اخلاقی و نااخلاقی فراوان باز کرده است و طبیعی است که این کار موجب شده که نوع نگاه فرزندان و والدین در مفاهیم و مصادیق مصرف فضای مجازی به عنوان یک رسانه قدرت مند تفاوت جدی پیدا کند.
ثانیا به خاطر تحولات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی عصر جدید، نهاد خانواده و جایگاه والدین در آن با چالش های گوناگونی مواجه شده است که منجر به کاهش اقتدار والدین در خانواده و استقلال بیشتر فرزندان در انتخاب سبد کالای فرهنگی خود و انتخاب شیوه رژیم مصرف رسانه ای متفاوت از والدین شده است که می تواند پیامدهای استفاده نادرست از فضای مجازی را افزایش دهد.
(برگرفته از مقاله «ضعف سواد خانواده در مصرف فضای مجازی و پیامدهای اخلاقی آن» ،مجله اخلاق، زمستان ۹۶)