به جملات زیر توجه کنید:
« اعتبار حوزه(ی علمیه) از ثبات، عدم تغییر و تکیه بر اصولیست که قرنها پیش مطرح شده است؛ ولی دانشگاه اعتبارش از تغییر، دینامیک داشتن و نوآوری است بدون آنکه تعصبی در فرضیههایش داشته باشد». گفته شده که این عبارات را یکی از اساتید پیشکسوت دانشگاه فرموده اند؛ مقصود از تکیه ی اعتبار حوزه بر اصول ثابت و غیر متغیر چیست؟ آیا علوم دانشگاهی هیچ پایه ی ثابتی ندارند؟ یعنی همه چیز در این دانش ها سیالند؟ و آیا در علوم حوزوی هیچ تغییر و جهشی نیست؟
من با خواندن عبارات بالا بیش از این که چیزی بیاموزم متأثر شدم؛ آخر برای بی خبری یک نخبه باید حدی تصور شود؛ معتقدم این نوع قضاوت های غیر عالمانه سد بزرگی میان دانشمندان دانشگاهی و حوزوی ایجاد می کنند؛ همه ی ما در کمرنگی ارتباطی صحیح میان نخبگان مقصریم و باید بدانیم این عدم تعامل روزی در جامعه سرریز خواهد کرد و دود این سرریز چشمان همه ی فرزندانمان را کور خواهد نمود. ما ناچاریم که امتیازات همدیگر را بپذیریم و با تبختر با دیگران سخن نگوئیم.