انصاف
حضور روحانیت در شبکه های اجتماعی با مخاطبان عام، به خودی خود نه مثبت است و نه منفی؛ این حضور اگر در راستای تبلیغ دین خدا باشد برای ما مثبت خواهد بود و اگر صرفا پرسه زدن و احیانا همراه با نشر مطالب و یا تصاویر شوکه کننده ای باشد که مورد توقع از یک مبلغ دینی نیست، آن وقت هم منفی است و هم خسارت اخروی به همراه دارد.
به نظر می رسد ما باید در نوشتار و گفتارمان در این فضا پای بندی به یک رشته امور داشته باشیم که یکی از آن ها انصاف است؛ ما نباید این احساس را در مخاطبانمان ایجاد کنیم که آدم های لجوج، متعصب و احساساتی هستیم که تنها تسلیم امیال این حزب و آن گروهیم.
نباید از مسیر عدالت خارج شویم و آن چه را بر خود نمی پسندیم بر دیگران روا داریم. می توانیم به شخصیت های حقیقی و حقوقی انتقاد کنیم اما هرگز حق نداریم آن ها را از آنچه هستند کوچک تر جلوه دهیم و یا تحقیرشان کنیم.
انصاف، اولین شرط هر کنش اجتماعی است؛ استفاده از عناوینی که پائین تر از شأن اجتماعى شناخته شده در میان متخصصان، برای افراد است، و نسبت دادن آن عناوین به ایشان از مصادیق بی انصافی است؛ فراموش نکنیم مخاطب وقتی از رفتارمان احساس بی انصافی کند دیگر به سخنانمان توجهی نخواهد نمود و تبدیل به یک عنصر بی اثر خواهیم شد.

سخن بدون آگاهی
امروزه مدیریت افکار عمومی به پروسه ای بسیار پیچیده تبدیل شده؛ حجم اخبار بی اساس، کلیپ های تقطیع شده و اطلاعات گزینشی منتشر شده به حدی زیاد است که واقعا قضاوت را مشکل می کند؛ ما به عنوان مدعیان مراعات اخلاق اسلامی هرگز نباید در مورد امری که اطلاع کامل از جوانبش نداریم اظهار نظر کنیم؛ به خصوص آن که مربوط به آبرو، جان و یا مال دیگران باشد؛ قبل از نشر هر مطلبی با خود بیاندیشیم که: «آیا بر همه ی جوانب آن احاطه داریم؟».
لازم نیست روزی چند پست به اشتراک بگذاریم؛ نشر تنها یک پست حساب شده در یک یا چند روز کافی است.
فراموش نکنید: کسانی در صدد تسخیر فکر و قلم من و شما هستند؛ گاهی با تشویق، گاهی با عصبی کردن و گاهی با تزریق اطلاعات ناقص یا غلط!

سخن مهربانانه
برداشت شما از قانون اسلام در سخن گفتن با دیگران چیست؟
آیا قاعده ی اولیه نرم سخن گفتن است و تندی در برخورد تنها در مواردی استثنائی جائز است یا بر عکس؟ این قانون در برخورد با مخالفان فکری و عقیدتی چیست؟
قرآن کریم به موسی (ع) دستور داد با فرعون چگونه سخن بگوید؟ آیا فرعون طغیان‌گر بود یا نبود؟ احتمال هدایت او چقدر بود؟به این دو آیه ی کریمه خطاب به موسی و برادرش علیهما السلام نگاه کنید: «اذهبا إلى فرعون إنه طغى* فقولا له قولا لینا لعله یتذکر أو يخشى» (طه: ۴۳و ۴۴). «به سوی فرعون بروید؛ زیرا او (در برابر خدا) سرکشی کرده؛ پس با او با گفتاری نرم سخن برانید؛ امید است به هوش آید یا بترسد».
ما اگر مبلغ دین خدا هستیم در هیچ فضای حقیقی و مجازی نباید درشت گو و بد زبان باشیم؛ باید توجه کنیم لباس ما علامت معلمی است؛ با هر بدگوئی در حال تعلیم مخاطبانمان هستیم؛  معلم دور از ادب هرگز نمی تواند یک جامعه ی با تربیت بسازد.
سخن گفتن به مهربانی از اصول تعلیم و تربیت است.

پاسخ دهید