بدون تردید یکی از ارکان مهم طلبگی تدریس است؛
تا جائی که شاید بتوان گفت:
«در غالب موارد طلبه‌ای که در دوران تحصیل، اشتغال به تدریس نداشته باشد کارش ناقص است».
در سال‌های گذشته ورود به گردونهٔ تدریس، سال به سال برای طلاب عزیز، سخت‌تر شده،و اندک اندک این سخت گیری‌ها به سطح عالی و خارج نیز سرایت نموده؛
کاش متولیان امر (که خود همگی از فضلاء ارجمند حوزه اند) زودتر فکری برای حل این مشکل بنمایند.
استعداد طلاب جوان، ارزشمند‌ترین سرمایه ی حوزه است که همه باید به شکوفا شدنش کمک کنیم.
اگر مدرسه‌ای در اختیار داشتم و آزادی عمل می‌یافتم به جای سخت گیری در قبول اساتید، به این می‌اندیشیدم که چگونه نواقص حوزهٔ آزاد را برطرف نمایم؟
