یکی از گام های مهم در مبارزه با نفس، خلاص کردن آن از سوگیری های غیر ضروری است؛

وقتی بدون حجت عقلی یا نقلی چیزی را جزء معتقدات خود قرار دهيم بسیاری از قضاوت های غلط بعدی و گناهانی مانند غیبت و تهمت و آبرو ریزی بر آن مترتب خواهند شد.

بسیار دیده شده که فردی به دلیل سوء ظنى كه به برادر دینی خود دارد همواره رفتار و گفتار او را بد می فهمد و بد توجیه می کند؛

در حالی که دستور دین ما حسن ظن به دیگران است.

مجاهد واقعی کسی است که ذهن خود را از تحزب های فکری رها سازد.

پاسخ دهید