میلاد امام باقر علیه السلام و فرا رسیدن ماه رجب مبارک باد.
صبح امروز جمعه ۱۷ اسفند ۹۷ و در حاشیه نشست بررسی مقالات طرح پایان‌یافته «عیار تمدنی جمهوری اسلامی ایران» مرکز مطالعات اجتماعی و تمدنی دفتر تبلیغات اسلامی در کاشان فرصتی برای حضور در مولی / ملا محسن فیض کاشانی دست داد.
محمد محسن فیض کاشانی (۱۰۰۷ ـ ۱۰۹۱ق.) مفسر، محدث، فقیه، متکلم، عارف و شاعر بزرگ ایرانی قرن یازدهم هجری است که پژوهشگران حوزه‌های مختلف دین‌پژوهی بی‌نیاز از مراجعه از آثار پرشمار او نیستند.
«تفسیر صافی» و «تفسیر اصفی» (تلخیص صافی) و «تفسیر مصفی» (گزیده اصفی) مهمترین آثار تفسیری او و «الوافی» و «الشافی» (گزیده الوافی) و «النوادر» مهمترین آثار روایی او و «المحجه البیضاء فی تهذیب الاحیاء» و «الحقائق فی محاسن الاخلاق» (تلخیص المحجه) مهمترین آثار اخلاقی اوست. مجموعه اشعار ایشان هم به چاپ رسیده است.
ظاهرا مقبره کنونی فیض کاشانی در قرن سیزدهم هجری از سوی شاهزاده معروف عصر قاجاری فرهاد میرزا (۱۲۳۳ ـ ۱۳۰۵ ق.) ساخته شده است. چند تن از خویشاوندان نزدیک فیض هم در این مقبره به خاک سپرده شده‌اند. مقبره‌های عمومی و خانوادگی متعددی هم در مجاورت این مقبره شکل گرفته است.
جزوه‌ای هشت صفحه‌ای با عنوان «علمدار فقاهت و پرچمدار حدیث» که تیر ماه ۱۳۹۶ برای بزرگداشت فیض منتشر شده است و از سوی هیأت امنای بقعه توزیع می‌شود، در بردارنده توضیحاتی در باره زندگی و آثار اوست.
کتاب الحقائق آخرین اثر فیض و نگاشته سال ۱۰۹۰ ق. است و با توجه به ژرفا و افشرده همه آثار پیشین او بودن و ویژگی‌هایی که او خود برای این کتاب برشمرده است، متنی بسیار مناسب برای مبلغان دینی است که تمام یا بخش‌هایی از آن می‌تواند در مناسبت‌های دینی مانند ماه رمضان و ماه محرم مبنای وعظ و خطابه قرار گیرد.
در بخشی از صفحات پایانی این کتاب که در حکم وصیتنامه دینی فیض کاشانی است، در باره توبه که اصلی‌ترین خواسته و محور کوشش مؤمنان در ماه رجب است، چنین آمده است:
و قد ورد أن العبد ليذنب الذنب فلا يزال منه خائفاً ماقتاً لنفسه فيرحمه اللّه فيدخله الجنة، و ما خرج عبد من ذنب إلا بالاقرار، و الاعتراف بالذنب كفارة له، و من أذنب ذنباً فعلم أن اللّه مطلع عليه إن شاء عذبه و إن شاء غفر له غفر اللّه له و إن لم يستغفر (ص ۳۲۶)
یعنی:
چنین آمده است که گاه بنده خدا گناهی مرتکب می‌شود که همواره از آن هراسناک و از خویش برای انجام آن خشمناک است، ولی خداوند او را مورد رحمت قرار می‌دهد و به بهشت می‌برد. هیچ بنده‌ای جز از پذیرفتن این که گناه کرده است، از گناه نمی‌رهد. پذیرش گناه کفاره آن است. هر که گناهی کند و بداند که خداوند بر او آگاه است و اگر بخواهد او را عذاب می‌کند و اگر بخواهد می‌آمرزد، خداوند او را خواهد آمرزید هر چند طلب آمرزش نکند …
خود و همه دوستان را به مطالعه این چند صفحه فرامی‌خوانم.
پوشه پی‌دی‌اف خاتمه کتاب الحقائق
