ارزیابی سخنان رئيس جمهور در مجمع عمومي سازمان ملل

سخن‌رانی مقامات کشورها در سازمان ملل که بیانگر پرستیژ، اقتدار و عقلانیت کشورها است .فرصت جهانی مناسبی برای بیان مواضع است .فضای فسون کننده حاکم بر مجمع عمومی ، ممکن است سخنران را جو گیر کند و احساس کند هاله نور همه را گرفته است و هیچکس پلک نمی زند و به جای عقلانیت به توهم برود. نماینده یک ملت باید به همه چیز بیندیشد . هم به نان و نام و آب مردمش فکر کند و هم حامل دغدغه فرهنگ و تمدن و هویت و معنویت آنها باشد. یارگیری های بین‌المللی و جذب دولت‌ها و احترام به قواعد حقوق بین‌الملل و نشان دادن وقار و هیبت مسلمانی ، دفاع جانانه از منافع ملی و مصالح امت اسلام از رسالت‌هایی است که جزو خمیر مایه ماهیتی انقلاب اسلامی است.
اما سخنان دیروز ریاست جمهوری اسلامی در مجمع عمومی دارای نقاط مثبت و کاستی‌هایی بود که به برخی از آنها اشاره می‌کنم :

الف) نقاط مثبت :
۱ سخنرانی به رغم غلبه رویکرد چالشی و انتقادی ، کاملاً با مبنای اعتدالی روحانی سازگار و در چارچوب موازین حقوقی بین المللی و بیان کننده مواضع کشور بود.
۲ ثبات شخصیت و منطق محکم و واحد رئیس جمهوری اجمالاً در قواره جمهوری اسلامی و مکمل پنج سخنرانی قبلی رئیس جمهور بود. گویا مشاور فرهنگی، فکر فصل بندی چاپ کتاب سخنرانی های سازمان ملل ایشان را هم کرده اند.
۳ سخنرانی بی حاشیه و مواضع بی دردسری برای سیاست های کشور بود.
۴ با تأکید بر نقش سازنده ایران در صلح بین المللی و روابط منطقه ای با همسایگان ، روحانی نشان داد ایران بر خلاف سخنان دونالد ترامپ عضو فعال و سازنده جامعه جهانی است.
۵ به چالش کشیدن سیاست های امریکا در عدم پایبندی به ضوابط بین‌المللی مناسب بود.

ب) کاستی ها :
۱ روحانی نتوانست از میان سخنان آرام ، منطقی و اعتدالی خود به مخاطبان و هموطنان ایرانی خود متناسب با شرایط موجود ،سیگنال سرزندگی، نشاط، فخر وغرورملی، احساس عزت و اقتدار و امید را انتقال دهد.
۲ انتظار این بود که چون سخنرانی روحانی بعد از سخنان ترامپ بود بیشتر از این ترامپ را به چالش می کشید و تناقضات و عدم پایبندی به تعهدات بین‌المللی امریکا را بیشتر گوشزد می کرد.
۳ روحانی می توانست ، مواضع امریکا علیه قواعد و ضوابط بین‌المللی را جسته سازی کند و اقدامات خصمانه امریکا علیه ایران را به عنوان یک نمونه بیان کند تا اشتراک تفاهم مخاطبان بین‌المللی را بالا ببرد.
۴ روحانی با اشاره به سخنان ترامپ که گفته بود بسیاری از کشورها از خروج از برجام حمایت کرده‌اند، می توانست وابستگی و ماهیت حمایتی اسرائیل و عربستان و امارات را قدری توضیح می داد و در همینجا از مخالفت شورای امنیت، اتحادیه اروپا، چین و روسیه و سایر کشورها در حمایت از برجام تشکر می کرد.
۵ روحانی می بایست به دلایل سیاست توسعه قدرت دفاعی و موشکی و حضور منطقه ای اشاره و دنیا را توجیه می کرد.
۶ در بیانات ترامپ مقوله حمایت ایران از تروریسم مطرح شد . لازم بود نوع حمایت های ایران از مظلومان و نقش امریکا در شکل گیری طالبان و داعش (طبق اعتراف خود ترامپ در انتخابات) یادآوری می شد.
۷ روحانی در مقابل ترامپ که تهدید کرد که با رفتار ایران در حمایت از تروریسم ، بی ثبات کنندگی منطقه و همسایگان، تهدیدکننده اسرائیل ، مقابله می کند ، می توانست گزارشی ناکامی های امریکا را در ایجاد خاورمیانه بزرگ،ایجاد جریان های تکفیری و تجزیه طلب و… را علیرغم هزینه هفت تریلیون دلار و تزلزل در کشورهای وابسته امریکا، یادآوری می کرد.

ادامه دارد…

پاسخ دهید