خیلی از شما گفتگوی عطاءالله مهاجرانی را با برنامهٔ پرگار بیبی سی در بارهٔ تربیّت نسل جدیدی از طلبهها در حوزهٔ علمیّه دیده و شنیدهاید. مهاجرانی در این برنامه از سه دانشگاه حوزوی ادیان و مذاهب، مفید، و المصطفی نام میبرد که توانستهاند نسلی جدید از طلبههای، اهل ارتباط با جهان امروز، زباندان، و آشنا با ادبیات علم و دانشگاه تربیّت کنند. او به مجلّههای این دانشگاهها نیز اشاره کرد و بویژه از مجلهٔ هفتآسمانِ دانشگاه ادیان و دیگر مجلّههای آن یاد میکند. از نگاه او آقایان ابوالحسن نواب (رئیس و پایهگذار دانشگاه ادیان)، علی عباسی (رئیس جامعهالمصطفی)، و اعرافی (رئیس حوزههای علمیّه) سه چهرهٔ شاخصی هستند که توانستهاند نسلی نو از حوزویان را تربیت کنند که امکان همکاری علمی با جهان جدید را دارند و اهداف حوزه و نظام را پیش میبرند.
به عنوان کسی که با جامعةالمصطفی همکاری داشته، و نیز دانشگاه مفید را بهخوبی میشناسد، و البته از هستهٔ نخستین و عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب است، از این گفتگوی مهاجرانی خوشنود شده و آن را پسندیدم. البته نمیدانم موضعگیریهای تازهٔ مهاجرانی از سرِ چیست و او از کجا به این شناخت رسیده است؛ ولی تصویری که او از حوزه و خدمات این سه سازمان علمی وابستهٔ به آن، ارائه کرده است، با واقعیّت سازگار است و به قول مولوی:
خوشتر آن باشد که سر دلبران
گفته آید در حدیث دیگران
حرکت در مسیرهای نارفته، ممکن است پارهای کجیها داشته باشد و شماری چالشها بیافریند؛ ولی افقهای تازهای هم میگشاید. امروزه اگر کسی با دانشگاههای خارج از کشور ارتباطی داشته باشد، درخواهد یافت که استادها و دانشآموختگانِ دانشگاههای ادیان، المصطفی و مفید تا چه اندازه توانستهاند تصویر روشن و عقلپذیری از ایران، تشیع و حوزه ارائه دهند.
