سال‌های نخست ازدواج، سُس هزارجزیره تازه به بازار آمده بود و از قضا ما بسیار دوست داشتیم. اما از آن‌جا که پول‌مان برای خرید روزانه‌ی آن کفاف نمی‌داد، وقتی سُسِ هزار جزیره می‌خریدم قدری ماست و آب لیمو و سُس مایونز قاطی‌اش می‌کردیم تا کمی حجمش زیاد شود و ما حس کنیم هزارجزیره‌ی بیش‌تری داریم. چند بار که این کار را کردیم، متوجّه شدیم کارمان بیهوده است؛ زیرا آن‌چه به دست می‌آید نه تنها مزّه‌ی خوبی ندارد، بلکه مزّه‌ی همان مقدار سُس هزار جزیره‌‌ی اوّل را نیز خراب می‌کند.
خیلی از آن‌چه به گمان ما مفید و ارزش‌مندند، اگر تکرار و یا مشابه‌سازی شوند، ارزش و اثر نخستینِ خود را نیز از دست می‌دهند. یک فیلم، یک نمایش، یک کتاب، یک رفتار مذهبی، یک انسان تأثیر گذار، یک یادداشت، و یک مکان مذهبی همین که بی‌رویّه تکرار شوند، آثار صورت نخستین خود را نیز از دست خواهنو داد.
تبدیل خیابان به تکیه و یا میدان به حسینیه اگر در شکل محدودی انجام شوند، ممکن است خوب و تأثیرگذار باشد، ولی اگر این کار بدون نظارت گسترش یابد، شاید مزاحمت تصوّر شود و ارزش‌مندی صورت‌های نخست خود را نیز از کف بدهد. تصویری که از ترافیک و ظرف‌های یک‌بار مصرف اطراف این تکیه‌های خیابانی هست، عملاً به شهروندان مزاحمت را القا می‌کند.

پاسخ دهید