لازم به ذکر است که سوال ها با علامت 🔹و پاسخ های بنده با علامت 🔻مشخص شده است.
🔹 سرعت پیشرفت فناوری خیلی بیشتر از سرعت فرایند اعتماد سازی سازی هست و این جای نگرانی دارد. همچنین در آموزش هم به شدت ضعف داریم. مقایسه با آموزش های کودکان سایر ممالک شکاف بزرگی را مشخص میکند. به گونه ای که خانواده های آگاه باور دارند که در سیستم آموزشی ( نه فقظ مدرسه) آموزش کودکان و نوجوانان همیشه موکول به آینده شده و به نوعی رفع تکلیف مسئولین را نمایان میکند. کودکان، جوانان و متعاقبا مردم ما آسیب پذیر تر از همنوعان خود در سایر نقاط جهان، در مواجهه با بحران ها و آسیب ها و حتی پدیده های روزمره هستند.
🔻همانگونه كه در خودبحث هم گفته شد بايستي آموزش و افزايش سواد رسانه فضاي مجازي را از هم اكنون بسيار جدي گرفت. اين يكي از مهم ترين راهكارها براي مواجهه اخلاقي با فضاي مجازي در آينده است
🔹نظر بنده در مورد آینده فضای مجازی این هست که این فضا موفقیتی که امروزه در ایجاد نوعی ضمانت اجرایی مسئولین و اقشار تاثیر گذار جامعه داشته رو در آینده از دست میده. فکر میکنم آینده فضای مجازی در تبدیل ارزش ها به ضد ارزش ها نمود بیشتری خواهد داشت.. هرچند از لحاظ تئوری اخلاقی تغییری ایجاد نمیشود اما مصادیق به شدت تغییر خواهند کرد.
🔻از منظر جالبی به موضوع فضای مجازی نگاه کردید. تاثیر فضای مجازی بر اصلاح رفتار دیگران، به ویژه مدیران جامعه، نکته غیرقابل تردیدی است. هم اکنون یکی از دوستان طلبه در حال نگارش پایان نامه ای در این زمینه است. اما مسئله مهمی که در آینده پژوهی این فضا باید به آن توجه کرد این است که این درست است که شاید درباره آینده نتوان با قطعیت کامل حرف زد ولی از آن طرف هر ادعا یا پیش بینی در ابن زمینه باید متکی به «ادله یا شواهد و قرائن» باشد تا بتوان به آن اعتماد کرد. و گرنه ما با مجموعه ای از پیش بینی های متضاد و غیرمفید مواجه می شویم. که نه قابل رد است نه پذیرش. وقتی شما میگویید در آینده فضای مجازی تاثیر نظارتی یا آگاهی بخشی یا اخلاقی خود را از دست می دهد لازم است برای آنها اگر دلیل هم نمی آورید دست کم شواهد یا قرائنی بیاورید.
