به تداوم و اتصال انقلاب اسلامی تا ظهور موعود و منجی انسان و عالم ـ عجلالله تعالی فرجه الشریف ـ امیدواریم اما با این حال نمیتوان فاقد نگرانی بود و احتمال شکست را نداد.
بدترین اتفاق احتمالی این است که جمهوری اسلامی به دلیل فساد گسترده و لجام گسیخته مالیِ و دستاندازی چپ و راست به بیتالمال و یاس مردم از برخورد لازم و کافی و بازدارنده، دچار ادبار و شکست شود.
اگر هر عاملی موجب شکست شود (که به آسانی نمیشود) مانند حمله نظامی و شرایط سخت اقتصادی و ندانم کاریهای مدیریتی و تسلیم در برابر زیاده خواهیهای آمریکا و … شاید قابل توجیه و تحمل باشد اما شکست حکومت و نظامی که به اسم اسلام و عدالت بر پا شد به واسطه فساد گسترده مالی و اشرافیگری مسئولان و مجامله آنان با مفسدان- که با برخورد قاطع دستگاه قضایی قابل مهار بوده و است – بدترین گزینه روی میز سنتهای خداوند برای جمهوری اسلامی است.
عموم دلسوزان و نخبگان و مردم نسبت به واکنش مقام معظم رهبری به عنوان ناخدا و سکاندار سفینه انقلاب در برابر فسادهای یاد شده، دچار سئوال و ابهام هستند و کمیت و کیفیت واکنشهای معظمله و دستگاه قضایی زیر نظر و گوش به فرمان ایشان را در برابر این معضل کافی نمیدانند.
آیا از سوی دفتر رهبری این تلقی و مطالبه عمومی به درستی به ایشان منتقل شده است؟ دلسوزان و چشمهای نگران و دوستدار انقلاب و رهبری چگونه میتوانند از این امر مطمئن شوند؟