سه رخداد مهم عزل آیت الله منتظری از قائم مقامی رهبری، رحلت امام خمینی و انتخاب آیت الله خامنه ای به رهبری، در سال نخست سردبیری من در کیهان رخ داد و طبعا در چنین شرایطی رسانه ها و مطبوعات و بویژه کیهان زیر ذره بین همگانی بودند و هر حرکت نسنجیده ای می توانست منشا یک مشکل و بحران برای روزنامه و شخص من باشد.
این در شرایطی بود که در این ایام روابط بین آقای سید محمد خاتمی به عنوان نماینده ولی فقیه در موسسه کیهان و آقای سید محمد اصغری جانشین وی و سرپرست موسسه، همراه با کدورتها و اختلافاتی بود و من فارغ از این روابط، به کار خود به عنوان سردبیر و اداره تحریریه روزنامه ادامه می دادم و هر جا که با دخالت صریح این دو مسئول بالاتر مواجه نبودم، به آنچه درست تشخیص می دادم، عمل می کردم.
در موضوع عزل آقای منتظری که متاسفانه با سکوت بسیاری از سیاسیون همراه بود و انتظار آن بود که کسانی در تبیین تصمیم سخت و دشوار و در عین حال شجاعانه امام پا به میدان بگذارند و البته کمتر گذاشتند، کیهان (که پیش از سردبیری من توسط جریانی اداره می شد، که با بیت آیت الله منتظری ـ مهمترین عامل سقوط و عزل وی ـ ارتباط وثیقی داشت) تمام تلاش خود را برای روشنگری در مورد تصمیم امام به کار گرفت و علاوه بر درج مقالات و یادداشتهای متعدد، رنجنامه مرحوم حاج آحمد آقای خمینی را که در باره علل و عوامل و اسناد عزل نوشته بود، به صورت ویژه نامه و در تیراژی وسیع منتشر کرد.
عنوان یکی از یادداشتهای من در این موضوع، «با نظام علیه نظام» بود که به تبیین جریان نفوذ در نظام می پرداخت. پدیده ای که همچنان در کشور فعال است و با وجود در اختیار داشتن مصادر و مناصب متعدد، تعلقی به نظام و انقلاب نداشته و گاه به عنوان یک اپوزیسیون تمام عیار ظاهر شده و عمل می کند.
خبرنگاران کیهان در این ایام پیوسته گوش به زنگ بودند تا اظهار نظر مسئولان و سیاسیون را در باره عزل آقای منتظری رصد کرده و برای انتشار در اختیار روزنامه قرار بدهند. از جمله آنها، اظهارات آیت الله صانعی در پایان درس خارج فقه در تاریخ ۱۸/۲/۶۸ بود:
«اگر امام چنین تصمیمی می گیرد به علت آن است که چاره ای جز آن نیست… دشمن می خواست از کانال تقوا، فضیلت، فقه و تعهد نفوذ کند و معلوم نبود که در صورت موفقیت در این کار چه بلایی بر سر ایران می آمد که ما هنوز عمق آن فاجعه را درک نکرده ایم. خدا نمی خواست که آیت الله منتظری وسیله ای بشوند برای ضرر به اسلام و این لطفی بود که خداوند شامل این فقیه بزرگوار کرد.»
کیهان پیش از مسئولیت من، هر روز (که گاهی نیز با وقفه همراه بود) بخشی از درس خارج فقه آقای منتظری را با موضوع مبانی فقهی حکومت اسلامی در صفحه سوم به چاپ می رساند و در دوران من نیز ادامه پیدا کرد. بعد از عزل نیز پس از وقفه ای که در چاپ این دروس پیش آمده بود، به دلیل آن که امام با ادامه فعالیتهای حوزوی و فقهی آقای منتظری موافقت کرده بود، تصمیم بر تداوم چاپ آن گرفتیم و در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۶۸ (چند روز قبل از ارتحال امام) یک بخش دیگر از درس مزبور چاپ شد، اما بلافاصله آقای محمد علی انصاری عضو دفتر امام، در تماس تلفنی، به من اعلام کرد که حاج احمد آقا گفته اند دیگر این مطالب چاپ نشود که البته تلقی من این بود که این نظر امام بوده است.