جُوَیریَه بن مُسهِر عَبدی یکی از اصحاب ویژه و مورد اعتماد امیرالمؤمنین علی علیه السلام و یکی از مؤذنان آن حضرت (مناقب ابن شهر آشوب، ج ۳، ص ۳۰۶) و مورد ستایش راویان حدیث است.
ابن‌ابی‌الحدید شارح پرآواز نهج البلاغه ذیل خطبه ۳۷ این رهنامه بلاغت و سعادت، گزارشی را در باره او اینگونه آورده است: (ج ۲، ص ۲۹۰ – ۲۹۱) … و روى إبراهیم بن میمون الأزدی عن حبة العرنی قال کان جویریة بن مسهر العبدی صالحا و کان لعلی بن أبی طالب صدیقاً و کان علی یحبه و نظر یوماَ إلیه و هو یسیر فناداه یا جویریة الحق بی‌فإنی إذا رأیتک هویتک
ابراهیم بن میمون أزدی از حَبّه عُرَنی گزارش کرده است که گفت جویریه بن مسهر عبدی انسانی نیک‌رفتار و از جمله دوستان علی بن ابی طالب بود و علی هم او را دوست می‌داشت. روزی علی (علیه السلام) او را در حالی که به راهی می‌رفت دید، صدایش زد و گفت: ایجویره با من بیا، من وقتی تو را می‌بینم دلم تو را می‌خواهد.
در گزارشی دیگر به دنبال آن چنین آمده است:
قال إسماعیل بن أبان فحدثنی الصباح عن مسلم عن حبة العرنی قال سرنا مع علی ع یوما فالتفت فإذا جویریة خلفه بعیدا فناداه یا جویریة الحق بی‌لا أبا لک أ لا تعلم أنی أهواک و أحبک قال فرکض نحوه فقال له إنی محدثک بأمور فاحفظها ثم اشترکا فی الحدیث سرا فقال له جویریة یا أمیر المؤمنین إنی رجل نسی فقال له إنی أعید علیک الحدیث لتحفظه ثم قال له فی آخر ما حدثه إیاه یا جویریة أحبب حبیبنا ما أحبنا فإذا أبغضنا فأبغضه و أبغض بغیضنا ما أبغضنا فإذا أحبنا فأحبه اسماعیل بن ابان گفت که صباح از مسلم و او از حَبّه عُرَنی برایم چنین گفت که روزی با علی علیه السلام به راهی می‌رفتیم، ناگاه جویریه را دید که با فاصله‌ای زیاد پشت سر اوست، صدایش زد که: جویره! به من بپیوند، تو که نیاز به کسی نداری، مگر نمی‌دانی دلم تو را می‌خواهد و دوستت دارم، حبه عرنی گفت که جویریه به سوی حضرت دوید، حضرت به او گفت چیزهایی به تو می‌گویم که سزاست آنها را نگاه داری، سپس با هم پنهان از دیگران به گفت‌وگو پرداختند، جویریه به امیرالمؤمنین گفت من مردی فراموشکارم، حضرت فرمود آن چه گفتم را تکرار می‌کنم تا (بتوانی) آن را نگاه داری، سپس در پایان آن چه به او گفت چنین فرمود: ایجویریه، دوست‌دار ما را تا هر زمان که ما را دوست دارد، دوست داشته باش و هر وقت ما را دشمن داشت، او را دشمن بدار و هر کس که ما را دشمن داشت، تا هر زمان که ما را دشمن می‌دارد دشمن بدار و هر وقت ما را دوست داشت او را دوست بدار.
رسیدن به جایگاهی که جویریه نزد حضرت داشت تا آن جا که دل مولی هوای ما کند، سودایی است که آسان نتوان در سر پروراند، ولی به کار بستن این اندرز او که دوستانش را دوست بداریم، شاید چندان دشوار نباشد. #اهل_سنت به ویژه اهل سنت هم‌میهن ما همواره از دوستداران راستین #امیر_المؤمنین بوده‌اند. دوستداری #اهل_بیت علیهم السلام به ویژه امیرالمؤمنین علی علیه السلام یکی از مشترکات همه مسلمانان در طول تاریخ بوده است. نمی‌توان بر این رویداد تلخ چشم پوشید که در ایام شهادت حضرت که فرصتی برای زنده نگاه داشتن اندیشه‌های اوست به جای ابراز دوستی با دوستان او، آنها را آزرده‌ایم. همه ما که در این حادثه تلخ سهم داریم و با سکوت خود در باره کژاندیشی‌های مذهبی و با کوتاهی‌های خود در برابر این جریان خزنده که رفتار آنها با امیرالمؤمنین آشکارا فاصله دارد، زمینه‌ساز وقوع آن بوده‌ایم، باید از درگاه خدا درخواست آمرزش کنیم؛ استغفر الله الذی لا اله الا هو الحی القیوم و اتوب الیه.
