مصاحبه اختصاصی با میرحسین موسوی نخست وزیر که در ۲۵ اسفند سال ۶۷ منتشر شد، رویداد قابل توجه دیگر ماههای آغازین سردبیری من در کیهان بود. در این مصاحبه آقای سید محمد اصغری سرپرست کیهان و چند تن از دبیران و خبرنگاران روزنامه نیز حضور داشتند.
نکته تازه در مصاحبه این بود که یک روز قبل از انجام مصاحبه، در صفحه اول روزنامه اعلام کردیم که کیهان فردا با نخست وزیر گفتگو دارد. مردم سئوالاتی را که مایلند با آقای موسوی در میان گذاشته شود، با تماس تلفنی با روزنامه در میان بگذارند. انبوه سئوالات مردم ظرف چند ساعت دریافت شد و با دسته بندی سئوالات، فردای مصاحبه با نخست وزیر در میان گذاشته شد. و دو روز بعد که مصاحبه چاپ شد، تیتر اول روزنامه این بود:
سئوالات مردم، پاسخهای نخست وزیر.
مصاحبه را ـ بعد از آن که برای آقای نخست وزیر توضیح دادیم که دیروز از ساعت ۲ بعد از ظهر تا ۱۰ شب تلفنهای کیهان زنگ می خورد و ده تن از خبرنگاران سئوالات مردم را دریافت می کردند تا آنها را امروز با شما درمیان بگذاریم ـ صریح و تهاجمی آغاز کردیم:
«امروز در بین مردم یک حرف بسیار شایع و رایج است و آن این که دولت خود مسئول بسیاری از گرانی هاست و در مواردی دولت گرانفروشی کرده و می کند. گرانی سرسام آور شده و استنباط مردم این است که نرخها به حال خود رها شده و هیچ باعث و بانی در کشور نیست که فکری برای این روند پرشتاب کند و جلوی آن را بگیرد. برای مردم واقعا مبهم است که چرا هیچ برخوردی صورت نمی گیرد. خانمی در تماس تلفنی با ما از شما پرسید: در بسیاری از موارد دولت قاطع عمل می کند مثلا قضیه قاچاق مواد مخدر و اعتیاد و یا گروهکهای محارب اما در زمینه مسائل گرانی و تروریستهای اقتصادی چرا این برخورد کمتر به چشم می خورد؟ …»
سئوال دوم این بود:
«بسیاری از مردم اظهار می دارند که دولت (بانک مرکزی) خود راسا اقدام به فروش سکه در بازار آزاد کرده است. گزارشگر ما در بازار تهران ماموران بانک مرکزی را دیده است که در یکی از حجره ها مشغول فروش سکه به دلالان و واسطه ها با قیمتهای بالا و به تعداد بسیار زیاد بودند و خود آنها هم اقرار کردند که مامورند و معذور. نظر شما چیست؟»
سئوالی دیگر:
«مشکلات اداری مردم به جایی رسیده که گاه یک کار خیلی جزئی بدون پول و پارتی انجام نمی گیرد»
و سئوالات متعدد دیگری که از سوی مردم مطرح و با نخست وزیر در میان گذاشته شد.
و آخرین سئوال این بود:
«مسئولان اجرایی و قضایی و تقنین همگی خواستار انجام بسیاری از کارها هستند ولی انجام دهنده این درخواستها و پیشنهادها مشخص نیست. آیا از مردم می خواهند که کارها را انجام دهند؟!»
