حدودا ۱۴ ساله بودم که خدای متعال، شهد شیرین طلبگی را به کامم ریخت .
یکی دو سالی می خواستم با یک دست دو هندوانه بردارم که بعدا دیدم از عهده اش بر نمی آیم .
از سال ۶۳ ، دیگر به قول طلبه ها متمحض شدم تا امروز. در این سال ها با روحانیون زیادی نشست و برخاست کرده ام که واقعا از هر کدامشان چیزی یاد گرفته ام. من امروز بعد از گذشت این همه سال، فراز و نشیب، دارائی و نداری، یک چیز را در درون خودم مثل آفتاب می یابم و آن این که : «برخی از این نشست و برخاست ها چنان در روحم اثر کرده که اگر امروز دوباره ۱۴ ساله می شدم امکان نداشت مسیر دیگری را بروم» .
در این میان گاه، یک خاندان روحانی را ویژه یافته ام. می خواهم گاهی برخی از این خاندان ها را به شما مخاطبان ارجمندم معرفی کنم . خاندان هائی که سراپا نورند. می دانم شما هم از این نوع خاندان ها می شناسید، خب هر کس همان قدر که خودش دیده معرفی می کند.

خاندان نور
۱-  تمامی فرزندان و نوادگان مرحوم آیت الله شب زنده دار، متدینند، وقتی در مجلسی با آنان می نشینی یاد خدا می افتی.
۲- همه مردان نسل معظم له طلبه اند، به جز یکی دو نفر، که آنان نیز در دیانت، کمی از یک روحانی متدین ندارند.
۳- احترام ویژه به معلم، از خصوصیت های این خاندان است، از میان آنان کسی را می شناسم که هر از چند گاهی به دیدن آموزگار قدیمی خود می رود و در همان دیدنی نیز برای آن که مزاحم وقت معلمش نشود به سلامی بر در منزل اکتفا می کند.
۴- احترام به همه خصوصا عالم دینی و بالأخص، مراجع عظام، سجيه موروثی این خاندان است.
۵- هرگز بدخواه کسی نیستند و زبان به غیبت این و آن نمی گشایند. و….این همه از ثمرات وجودی یک عالم عامل است : مرحوم آیت الله حاج شیخ حسین شب زنده دار قدس سره

حاج سید جواد حیدری

از خسارت های عمر من این است که نتوانستم خدمت مرحوم #حاج_سید_جواد_حیدری برسم؛  اما این را می توانم قاطعانه بگویم: «روح معنویت حاج سید جواد هنوز بر شهر یزد حاکم است»؛ مثل استادش مرحوم حاج شیخ غلام رضا یزدی؛ نمی دانم پدران او تا چند قرن عالمان مردمی میبد بوده اند؟
اما؛
این را می دانم که خاندان او از خاندان های ویژه ی روحانیتند؛ الان تمام آقا زاده های حاج سید جواد از عالمان مقبول یزد هستند و آن منزل گلی هنوز نور افشانی می کند؛ سادات معظم: محمد، حسین، کاظم و جعفر و کلی نوه که طلبه‌اند…
خیلی ها به من گفته اند روشنفکری های محمد آقا با روحیه ی تو نمی سازد؛ اما به نظرم آن ها روحانیت این بزرگواران را لمس نکرده اند؛ حیدری ها به تمام معنا نماد روحانیت اصیل هستند؛ خوشحالم که هنوز کسانی از روحانیت را داریم که همه با هر نوع تفکری آن ها را دوست داشته باشند و در حضورشان احساس امنیت کنند و با آسودگی خاطر سفره ی دل را در محضرشان بگشایند؛ و پدر باشند برای همه. یادتان باشد اگر به یزد رفتید به آن خانه ی گلی سری بزنید؛
شاید آن جا از مهم ترین جاذبه های معنوی یزد باشد.

پاسخ دهید