از همان صدر اسلام به دلیل آن که مسلمانان کلمات و کردار پیامبر ص را دستور العمل دین خود می دانستند به کیفیت نقل آن اهتمام فراوان داشتند؛
و همین امر موجب شد که از صدر اول، دقت در حال راویان حدیث رواج یابد؛
آنان از همان هنگام به جرح و تعدیل روات همت گماشتند و این همت از نسلی به نسل دیگر رسید؛
تا جائی که در قرون مختلف مجموعه های بزرگی در علم رجال حدیث و تراجم پدید آمد.
امروزه یک متخصص با مراجعه به آن مجموعه های رجال یا تراجم می تواند در موارد زیادی به احوالات راوی وقوف یابد؛
فراموش نکنیم:
«هیچ گاه اجتهاد یک مجتهد بر اساس روایتی تاریخی که در گوشه ای از کتب یافته، بدون اطمینان به حجیت آن روایت نیست».
کافی است برای اذعان به این مدعا مسأله اى خاص را در یکی از کتب فقهی پی جوئی کنید؛
البته استفاده از کتب استدلالی هر فنی نیازمند آشنائی با زبان آن فن است.
ادامه دارد…
