دیروز برای خرید رفته بودم. وقتی چشمم به قوطی رب گوجه افتاد با توجه به خبرهایی که در فضای مجازی منتشر شده بود که قیمت آن را تا پنجاه هزارتومان هم مطرح کرده بودند، نمی دانستم فروشنده آیا به قیمت شش هزار و دویست تومان که روی قوطی درج شده بود می فروشد یا خودش تعیین قیمت می کند. حقیقتش مردد بودم بخرم یا نخرم. به هر حال دل به دریا زدم و یک قوطی برداشتم.
وقتی برای محاسبه رفتم فروشنده جوان که قطعا ا ز وضعیت بازار خبر داشت، نه تنها قیمت را افزایش نداد که حتی دویست تومان هم ارزان تر از قیمت درج شده حساب کرد.
او خودش نمی دانست ولی با این کارش حس و حال خوبی را به من منتقل کرد که تا شب همراهم بود. نه به خاطر صدتومان و دویست تومان تخفیف؛ بلکه به خاطر عدم سوءاستفاده از موقعیت، و مراعات انصاف و اخلاق و انسانیتی که از خود نشان داد. روحیه ای که این روزها در بعضی از ما گم شده و حکم کیمیا را پیدا کرده است.

پاسخ دهید